مكانيابي پهنه هاي خطرپذير بحران هاي كيفي شبكه آبرساني شهري با استفاده از GIS و AHP نمونه مورد مطالعه : شبكه آبرساني شهر تهران

-

وقوع بحران هاي كيفي شبكه آبرساني شهري به صورت مستقيم در زندگي شهروندان تأثير گذار مي باشد و در مواقعي مي تواند يك بحران فني را تبديل به بحران هاي اجتماعي و سياسي كند. در بين تمهيداتي كه در مواجهه با آن ديده مي شود انتخاب مكان هايي با اولويت بالاي خطرپذيري و مكان هاي مناسب نصب كنترل گرهاي كيفي آب مي باشد.در اين پژوهش در 5 معيار كلي شامل خسارت به لوله ها، شيرها، قطع كننده ها، هدايت كننده ها؛ خسارت به مخازن و محل جمع آوري آب ها؛ انسان هاي ساكن و مستقر در مساكن؛ انسان هاي فعال و مستقر در محل كار و فعاليت و انسان هاي در حال جابجايي و عبور و مرور شامل 17زيرمعيار از قبيل سطح سرويس مناطق و مخازن، فاصله از خطوط انتقال و توزيع آب، همجواري با كنتاكت تانك، تصفيه خانه ها، مخزن زميني، تلمبه خانه و مخزن هوايي، توزيع و تراكم جمعيت، كاربري هاي حساس، كارو فعاليت منطقه اي و خدمات شهري، فضاي سبز، نزديكي به خطوط مترو، شبكه بزرگراهي، شبكه ريلي، شبكه شرياني درجه يك و دو و ايستگاه هاي مترو به عنوان معيارهاي موثر بر مكانيابي انتخاب شده است.با مقايسه دودويي در روش AHP كه توسط 30 نفر از كارشناسان انجام پذيرفته است با استفاده از تحليل مكاني در محيط GIS از طريق تلفيق زيرمعيارها پهنه شهر تهران در پنج دسته بسيار بحراني، بحراني، اولويت كوتاه مدت، اولويت ميان مدت و بدون اولويت تقسيم بندي شده است.

-