بررسي ساختار فضايي معماري مساجد سنتي و معاصر ايران

The structure of traditional and contemporary architecture of the mosques in Iran

مساجد به عنوان مهم ترين بناها در هر شهر و روستا، همواره نقش هاي متعددي در زندگي اقشار مردم داشته اند.اين بناها چون بزرگترين ساختمان ها بوده اند،در آغاز نيازي به داشتن نشاني ويژه نداشته اند.اما پس از گسترش شهرها، نخست با افزايش درگاه ها و سپس با ساختن ميل و مناره در كنار آن، ساكنان شهر را به عبادتگاه، راهنمايي مي كرده اند.با گذشت زمان تمامي اين كاركردها تغيير كرده است. بسياري از مساجد امروزي، نقش و هويت اساسي خويش را به مثابه مهم ترين بستر حفاظت از ارزش هاي اسلامي و برترين تجلي گاه ارتقا و اعتلاي فرهنگ ديني از دست داده اند و به چهره هايي فرسوده و عبوس بدل گشته اند كه ديگر جذابيت گذشته را براي جذب اقشار گوناگون مردم در بستر خويش ندارند.اين پژوهش به بررسي ساختار فضايي مساجد سنتي و معاصر ايران به روش توصيفي تحليلي پرداخته است. ؛در اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت،اگر طراحان امروز به اصول و معيارهاي شكل گيري هر كدام از اين استعاره هاي زباني وجوه نمادين گذشته عميقاً بينديشند،مي توانند به نتايجي تازه دست يابند، خود را از بند تقليد برهانند و شعري مطابق انتظارات انسان امروز و بر پايه ي شرع مقدس اسلام بسرايند.