بررسي محاسباتي داكينگ مولكولي تركيبات فلاونوئيدي موجود در عسل به عنوان مهاركننده هاي طبيعي سيكلواكسيژناز با فعاليت آنتي اكسيداني و ضدالتهابي

*

بيان مسئله: از هزاران سال پيش تاكنون، عسل توسط انسان به عنوان يك ماده مغذي به عنوان غذا و هم چنين براي اهداف خاص درماني مورد استفاده قرار گرفته است. عسل يك محلول آبي غني از شكر حاوي تعدادي متابوليت ثانويه از جمله فلاونوئيدها است. ويژگي هاي آنتي اكسيداني و ضدالتهابي عسل عمدتا از طريق فلاونوئيدهاي موجود در آن به روش هاي گوناگوني بروز پيدا مي كند. يكي از اين روش ها، مهار مستقيم آنزيم هاي توليدكننده آنيون سوپراكسيد مانند سيكلواكسيژناز است. سيكلواكسيژناز (COX) كاتاليز سنتز پروستاگلاندين E2 و تشكيل تركيبات فعال اكسيژن (ROS) را برعهده دارد، كه يك مرحله اساسي در تشكيل تومور و پيشرفت مراحل آن و هم چنين توسعه پاسخ هاي التهابي، محسوب مي شود هدف پژوهش: مهار آنزيم COX توسط فلاونوئيدهاي موجود در عسل مي تواند در درمان طيف وسيعي از سرطان ها و بيماري هاي التهابي سودمند باشد. مهاركننده هاي شيميايي موجود براي COX از خود سميت و عوارض جانبي نشان مي‌دهند. بنابراين شناسايي و توسعه تركيبات طبيعي به عنوان مهاركننده هاي بالقوه COX هم چون عسل مي تواند از بروز اين عوارض جلوگيري كند. هدف از اين مطالعه بررسي اتصال مولكولي 12 فلاونوئيد موجود در عسل به عنوان مهاركننده COX-2 با خاصيت آنتي اكسيداني و ضدالتهابي است. روش و چگونگي انجام پژوهش: با استفاده از ساختارهاي سه بعدي آنزيم و تركيبات فلاونوئيدي اتصال مولكولي آن ها عليهCOX-2 به كمك نرم افزارAutodock4.2.6 مطالعه شد و نتايج از نظر صورت بندي و انرژي اتصال بررسي شد. يافته ها و نتيجه گيري: مطالعات داكينگ مولكولي نشان داد كه تمامي اين تركيبات از انرژي اتصال و الگوي مهاري قابل-قبولي عليه پروتئين هدف برخوردار هستند كه قابل رقابت با مهاركننده هاي شيمايي COX مي باشد. اين مطالعه محاسباتي ديدگاه نويني در شناخت خواص درماني عسل پيشرو محققان قرار مي دهد كه نيازمند مطالعات بيشتر محاسباتي و آزمايشگاهي براي توسعه اين مهاركننده هاي بالقوه طبيعي است.