شيوه هاي جديد براي كنترل كيفي و شناسايي عسل طبيعي

*

بيان مسئله: به دليل پيچيدگي ساختار شيميايي و تنوع و تغيير پذيري بسيار زياد عسل ها، شناخت طبيعي بودن يا تقلبي بودن آنها دشوار است. از طرف ديگر، با افزايش اطلاعات افراد سودجو، روش هاي جديدتري براي توليد عسل تقلبي مورد استفاده قرار مي گيرند كه تشخيص آنها به كاربرد شيوه هاي مدرن تري نيازمند است. هدف پژوهش: در اين مقاله مروري، هدف آن است كه برخي از روش هاي نوين كه در سال هاي اخير براي كنترل كيفي و مشخص ساختن طبيعي بودن عسل ها مطرح شده اند، مورد بررسي قرار گيرند. روش و چگونگي انجام پژوهش: از جمله شيوه هاي تشخيص تقلبي بودن يا طبيعي بودن عسل كه در اين مقاله به آنها پرداخته مي شوند، موارد زير هستند. طيف سنجي (اسپكتروسكوپي) مادون قرمز ميانه-تبديل فورير (FT-MIR)، طيف سنجي مادون قرمز نزديك (NIR)، طيف سنجي مادون قرمز نزديك-تبديل فورير (FT-NIR)، استفاده از روش رزونانس مغناطيسي هسته (NMR)، استفاده از روش طيف سنجي جرمي نسبت ايزوتوپ پايدار (IRMS)، استفاده از دستگاه كرماتوگرافي گازي (GC) به همراه طيف سنجي جرمي (MS)، استفاده از دستگاه كروماتوگرافي مايع با كارايي بالا (HPLC) براي مشخص كردن اصالت عسل، استفاده از شيوه آنزيمي براي شناسايي طبيعي بودن عسل، استفاده از روش گرماسنجي افتراقي يا گرماسنجي پويش افتراقي (DSC) براي تشخيص اصالت عسل. يافته ها و نتيجه گيري: چنانچه شناسايي عسل هاي غير اصيل با كاربرد و ابداع تكنولوژي هاي نوين به خوبي ميسر گردد، صنعت زنبورداري و توليد عسل طبيعي تقويت خواهد شد.