مقاله مروري در مورد اثر بخشي عسل در درمان عفونتها

*

بيان مسئله: يكي از ويژگي هاي عسل كه مورد توجه قرار گرفته، خواص ضد ميكروبي آن است. امروزه به علت گسترش بيماري هاي عفوني و مقاومت باكتري ها اين ويژگي عسل توجه بيشتري را به خود جلب كرده است. عسل به عنوان درمان موضعي و عامل بالقوه براي درمان عفونت هاي سيستميك در نظر گرفته مي شود. هدف:هدف از اين مطالعه بررسي ويژگي ها و تركيبات مختلف ضد ميكروبي عسل مي باشد. مواد و روش: در اين مطالعه Review article هاي مربوط به عسل و عفونت موجود در پايگاه هايPubMed، Ovid، Elsevier،ProQuest مورد جستجو و مطالعه قرار گرفتند. يافته ها: بررسي هاي انجام شده خواص ضد ميكروبي عسل را تاييد كرده اند كه مربوط به اسيديته، اثر اسمزي، غلظت بالاي قند، وجود عوامل باكتريوسيد و باكتريواستاتيك و آزاد سازي سيتوكين، و همچنين خواص تعديل كننده ايمني و ضد التهابي است. مصرف خوراكي عسل، عمل ضد باكتري را با كاهش پروستاگلاندين، افزايش اكسيد نيتريك و اعمال اثر پري بيوتيك نشان مي دهد. اين عوامل نقش مهمي در كنترل التهاب و كنترل ميكروبي دارند. عسل قادر به متوقف كردنquorum sensing است، و بنابراين، به نظر نمي رسد كه باكتري در برابر عسل مقاومت ايجاد كند. بر خلاف آنتي بيوتيك هاي مرسوم، عسل باكتري هاي بيماريزا را هدف قرار مي دهد بدون اينكه باعث اختلال در رشد فلور هاي طبيعي گوارشي شود. نتيجه گيري: بسياري از مطالعات آزمايشگاهي و باليني نشان داده اند كه عسل عامل ضد ميكروبي وسيع الطيف است. از اين‌رو امروزه توجه بيشتري به اين خصوصيت عسل چه به صورت استفاده موضعي و چه سيستميك به عنوان يك عامل ضد‌باكتري معطوف شده است.