ارزيابي كيفيت برخي عسل هاي مصرفي در سطح شهر يزد از نظر درصد ساكارز

*

بيان مسئله: از بين مواد غذايي طبيعي، عسل يك مـاده پـرارزشي مي باشد كه در اكثـر فرهنـگ هـا بعنوان يك ماده مقـدس از آن نـام بـرده شـده اسـت. روش هاي بسياري براي شناخت عسل طبيعي از تقلبي وجود دارد كه تا حدودي مشخص كننده طبيعي يا تقلبي بودن آن است. اما تنها راه مطمئن، آناليز عسل در آزمايشگاه تخصصي مواد غذايي مي‌باشد كه يكي از پارامترهاي مهم مورد آزمون درصد ساكارز است. حد مجاز درصد ساكارز طبق استاندارد عسل از صفر تا 5 درصد مي باشد. مقادير ساكارز بالاي 8 درصد نشان‌دهنده اضافه نمودن شكر ساده يا شكر چغندر قند به عسل و يا تغذيه زنبور عسل با شكر مي باشد. البته ميزان ساكارز عسل به شهد گلي كه زنبور از آن تغذيه مي كند و شـرايط آب و هـوايي منطقـه نيز بسـتگي دارد، بنـابراين اساسـاً بهترين دليل بـراي تنـوع و گونـاگوني عسـل هـا مربـوط بـه تركيـب آن مي باشد. هدف پژوهش: هدف از اين مقاله مقايسه درصد ساكارز 100 نمونه عسل آزمون شده طي سال 95 در آزمايشگاه همكار آبسار كوير يزد مي باشد. روش و چگونگي انجام آزمايش: روش اندازه گيري درصد قند ساكارز در عسل به روش لين اينون و با استفاده از محلول فهلينگ انجام گرديد. يافته ها و نتيجه گيري: طبق اين تحقيق كه بر روي 100 عدد نمونه عسل در آزمايشگاه انجام شد، تعداد 19 نمونه ساكارز كمتر از يك درصد، 52 نمونه ساكارز بين يك تا پنج درصد و 29 نمونه ساكارز بالاي پنج درصد داشتند، كه به بررسي ارتباط نوع عسل ها و درصد ساكارز آن پرداخته شد.