بررسي و مقايسۀ ديدگاه قرآن كريم و عهد قديم دربارۀ زنبور

*

بيان مسئله: حيوانات در جهان هستي و زندگي انسانها اهميت و جايگاه به سزايي دارند. نام برخي حيوانات در متون مقدس اديان نيز ذكر شده است. متون مقدس اديان اهميت و جايگاه ويژه اي نزد پيروان آنها و در استنباط آموزه هاي ديني دارند. يكي از حشراتي كه نام آن در قرآن كريم( متن مقدس مسلمانان) و عهد قديم( متن مقدس يهوديان و بخشي از متن مقدس مسيحيان) ديده مي شود، زنبور است. به دليل اهميت اين متون و نقش رويكرد مقايسه اي در فهم بهتر موضوع و گفتگوي بين اديان، بررسي جايگاه زنبور در اين متون مهم و ضروري است. هدف پژوهش: هدف اين مقاله بررسي ديدگاه قرآن كريم و عهد قديم دربارۀ زنبور و مقايسۀ آنهاست. منظور از مقايسه بيان و تبيين تفاوتها و شباهتهاست. روش و چگونگي انجام پژوهش: به روش كتابخانه اي و اسنادي آيات مرتبط جمع آوري و به روش توصيفي- تحليلي ارائه مي شوند. يافته ها و نتيجه گيري: واژۀ زنبور در قرآن يك مرتبه و در عهد قديم هفت مرتبه به كار رفته است. زنبور در قرآن كريم يكي از نشانه هاي الهي است. در عهد قديم زنبور گاهي نماد جمعيت زياد است. زنبور سرخ در عهد قديم عاملان خداوند در عذاب دشمنان، فراري دادن و يا نابودي آنها هستند. عسل در هر دو متن، خوراكي شفابخش است و به عنوان يكي از نعمت‌هاي بهشتي و خوراكي هاي سرزمين موعود معرفي مي شود. شباهت هاي اين دو متن در اين باره مي تواند ناشي از منشا و مبدا وحياني آنها و همچنين نقش حيوانات در زندگي انسان باشد. تفاوت هاي آنها با توجه به ماهيت متفاوت دو متن مقدس قابل تبيين است.