)بررسي تعامل معماري و سينما با رويكردي به هويت و حس مكان(

فيلم و سينما يكي از عرصههاي شكلگيري تخيلات در زمينه معماري و شهرسازي قلمداد ميشود. لزوم توجه به زمان، مكان، فضا و درك هريك در آثار سينمايي، سينما را به معماري و منظرسازي وابسته ميسازد. سينما با انواع ابزار رسانهاي در جريان روايت موضوع، عناصر فرهنگي و معماري، هويت، تاريخ شهرها و پيرامون آنها را به تصوير ميكشد. تصاوير فيلمسازان تأثير عميقي بر درك ما از منظر شهري، تاريخي، روابط بين شهر و ساكنانش دارد. از آنجا كه سينما و معماري تجلي آرمانهاي جامعه و بروز تحولات آن است، بررسي رويكردهاي سينمايي معماري هر جامعه نقش مؤثري در درك تحول مفهوم - هويت و حس مكان از نگاه آن مردم دارد. در همين راستا اين پژوهش، با استفاده از روش توصيفي - تحليلي و با مرور ادبيات موضوع مرتبط با ارتباط اين دو حوزه، نقش فضاي معماري در سينما براي درك زمان، مكان و هويت توسط تماشاگر مورد بررسي قرار ميگيرد. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه تصاوير شهر و معماري در فيلمها، بازتاب روح و درون شهروندان آن شهرها هستند. فيلم سازان با برخورداري از معماري بالاخص از طريق نشانه شناسي و معنا بر شخصيت پردازي، ايجاد هويت، حس زمان و مكان، فضاسازي بصري و عبور از لايه هاي تاريخي و ايجاد حس رواني و هويت و تاثير بر روند روايت،...در فضاي فيلم تاثيرگذار بودهاند.