ملاحظات تجربي در آزمايش استراند برنر و مدل‌سازي رياضي تعيين نرخ سوزش در پيشران و تحليل حرارتي آن

نرخ سوزش سوخت‌هاي جامد نقش مهمّي در ميان پارامترهاي كنترل كننده عملكرد جلوبرنده‌ها و پيشران جامد بازي مي‌كند، بنابراين اندازه‌گيري دقيق نرخ سوزش در طراحي موفّقيت‌آميز يك موتور راكت جامد بسيار مهم است. روش‌هاي آزمايشگاهي زيادي براي اندازه‌گيري نرخ سوزش پيشرانه جامد ارائه شده است كه هر كدام داراي معايب و مزايايي است. انگيزه در انجام اندازه‌گيري‌هاي داخلي در احتراق سوخت و مدل‌سازي آن، به جاي صرفاً استفاده از داده‌هاي توليد‌شده، فهم اين موضوع است كه چگونه متغيّرهاي مستقل بر سرعت سوزش تأثير مي‌گذارند. يك روش متعارف براي تعيين سرعت سوزش به عنوان يك تابع از فشار قرار دادن يك رشته گرين و يا بعضاً با تنوّعي از چيدمان در يك محفظه‌ي محصور شده است تا به طور همزمان سرعت سوختن هماهنگ با تغييرات مقداري فشار در محفظه اندازه‌گيري شود و به موجب اطلاع از كيفيّت سوختن، ميزان آن با توسعه رابطه‌اي بر حسب فشار مدل گردد.