بررسي عناصر جرم نسل كشي و تطبيق آن بر ميانمار

چكيده گسترش اسلام در ميانمار به سال هاي آغازين قرن اول هجري برمي گردد.تا زمان به قدرت رسيدن«بوداپايا» هيچ اختلافي ميان مسلمانان و ديگر اقليت هاي مذهبي مشاهده نشده بود، پس از به قدرت رسيدن وي، موج مخالفت با مسلمانان با هدف پاكسازي مذهبي و جلوگيري از گسترش اسلام آغاز شد و اين خصومت سبب فعاليت هايي از قبيل؛ عدم دسترسي مسلمانان به نيازهاي اوليه زيستي، بيرون راندن آنان از خانه هايشان، جلوگيري از ازدواج و زاد و ولد آنان، آتش زدن خانه ها، مثله كردن مردان، شكنجه و آتش زدن اجساد، تجاوز به زنان در انظار عمومي و... شد، كه با توجه به رسميت شناخته شدن جرم نسل كشي به عنوان يك جرم بين المللي توسط سازمان ملل متحد در دسامبر 1948 و نيز تطبيق هر يك از جرايم صورت گرفته با بندهاي (الف) تا (ه) ماده 2 كنوانسيون منع و مجازات نسل كشي، مي توان اين جنايات را به عنوان مصداقي از جرم نسل كشي برشمرد.