بررسي جرم انگاري ارتداد در حقوق ايران و بين الملل

چكيده ارتداد به معناي عدول از دين اسلام و ورود به كفر است. با انكار يكي از ضروريات دين (خدا، نبوت، معاد) محقق مي شود. بر دو قسم فطري و ملي است. مجازات آن در فقه اعدام است. در قانون به ماده اي برنمي خوريم كه صراحتاً ارتداد را جرم انگاري كرده باشد ولي قاضي به استناد يكي از مواد قانوني 513، 262، 220 قانون مجازات اسلامي و اصل 167 قانون اساسي به جرم انگاري و مجازات مرتدان مي پردازد. عنصر مادي آن اظهار موجبات ارتداد و سوءنيت عام آن عمد و قصد مرتكب در انكار ضروريات دين و سوءنيت خاص آن علم و آگاهي به ارتداد و مرتد شدن فرد با انكار ضرورويات دين است. حقوق بين المللي آن را ناقض حقوق بشري دانسته و معتقد است همان گونه كه فرد حق انتخاب دين و مذهب را دارد حق تغيير دين و مذهب را نيز بايد داشته باشد. مقاله مزبوز به تحليل جرم انگاري ارتداد در كشور با استناد به مواد قانوني و حقوق بشر با دو رويكرد آزادي بيان و مذهب مي پردازد.