بررسي عوامل گرايش دانشجويان به فعاليت در تشكل هاي سياسي در دانشكده حقوق وعلوم سياسي و دانشكده فني دانشگاه تهران

مشاركت سياسي مي تواند به عنوان يكي از مدخل هايي در نظر گرفته شود كه پويايي سياسي در هر جامعه اي را بازتاب مي دهد. اينطور به نظر رسيد كه فهم و بررسي علل سوق دهنده دانشجويان به سمت فعاليت هاي سياسي، عاملي خواهد بود تا شناخت دقيق تري از بسترهاي فراهم كننده مشاركت سياسي در سطح خرد (درون دانشكده اي) به دست آيد. به همين منظور علل مشاركت سياسي در بين دانشجويان رشته‌هاي فني و علوم سياسي دانشگاه تهران مورد بررسي قرار گرفت تا فرضيه اين تحقيق مبني بر «دانش سياسي، سختي يا آساني ورود به گروه، اثر بخشي سياسي و ادراك محيط سياسي عوامل موثر بر مشاركت سياسي دانشجويان هستند» مورد آزمون قرار گيرد. چراكه دانش سياسي وديگر عوامل ياد شده، طبق نظريات بر مشاركت سياسي موثر هستند. از اين بين، ورود به تشكل‌هاي سياسي دانشكده ميانجي هاي فهم علل مشاركت سياسي هستند. بنابراين سوالاتي با محوريت مشاركت در تشكل‌هاي سياسي و سوالاتي به منظور سنجش دانش سياسي دانشجويان طراحي و پرسش شدند. شيوه تجزيه و تحليل داده ها بر اساس روش‌هاي معمول آماري در اس پي اس اس بوده و ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه بوده است. جامعه آماري 1000 نفر بوده كه در نمونه گيري به تعداد 222 نفر در دانشكده فني و 56 نفر در دانشكده علوم سياسي تقليل يافت. طبق نتايج به دست آمده، رابطه بين دانش سياسي، اثربخشي سياسي، ورود آسان به گروه، ادراك از محيط سياسي و مشاركت سياسي كاملا معنادار است. هر كدام از موارد گفته شده با متغير رشته كنترل شد كه طبق آن اثربخشي سياسي و ورود آسان به گروه با كنترل متغير رشته تغيير نكردند. ادراك از محيط سياسي با كنترل متغير رشته تقويت و دانش سياسي ضعيف شد.