تأثيرات زيست بوم بر پيكره ها و نقش مايه هاي جانوري دست ساختهّهاي سنگ نرم منطقۀ جنوب شرقي ايران در عصر مفرغ

در هزارة سوم ق.م، منطقۀ جنوب شرقي ايران، كرمان، شاهد شكوفايي فرهن گهايي بود كه مصنوعات هنري، آييني و كاربردي خود را با كيفيتي استادانه توليد كرده و به مناطق همجوار و دوردست صادر م يكردند. ظروف و پيكره هاي ساخته شده از سنگ نرم (كلوريتي / استيتايتي) از برجسته ترين و با اهمي تترين مجموعه دست ساخته هاي شهرهاي بزرگ (جيرفت، يحيي و شهداد) اين منطقه در عصر مفرغ به شمار م يروند كه به عنوان اشياي مجلل و شأ نزا داراي ماهيتي آييني و اشرافي بودند و بيشتر در معابد ميا نرودان و قبور جنوب شرقي ايران و كشورهاي عربي حواشي خليج پارس، متعلق به عصر مزبور يافت شده اند. پيكره ها و نقش مايه هاي به كار رفته بر روي اين مواد فرهنگي، هم به صورت طبيعت گرايانه و واقعي و هم به صورت نمادين و اسطوره اي ديده مي شوند. نقش مايه هاي جانوري عمدتاً شامل عقاب، عقرب، گاو، پلنگ، بز و مار هستند. با مطالعه و بررسي وضعيت زيس تبوم شناختي جنوب شرقي ايران، مي توان اذعان داشت كه جانوران نامبرده، همگي بومي اين منطقه بوده اند و بنابراين، تأثيرات مستقيم زيس تبوم بر خلاقيت هنري صنعت كاران و هنرمندان عصر مفرغِ كرمان، در توليدات سنگ نرم اين منطقه به خوبي مشهود است و احتمال م يرود حتي خاستگاه برخي از نقوش داستاني حكاك يشده بر مواد فرهنگي مزبور به تأثير از اسطور هها و افسانه هاي قديمي مردمان همين منطقه بوده باشد.