بررسي نقش اخلاق در روابط زوجين و تاثير آن بر رضايت زناشويي (مطالعه موردي: زوجين ساكن شهر يزد)

پژوهش حاضر به بررسي نقش اخلاق در روابط زوجين و تاثير آن بر رضايت زناشويي با استفاده از نظر جامعه شناسان و روانشناسان پرداخته است . روش تحقيق، پيمايش است و جامعه آماري پژوهش را زوجين ساكن شهر يزد در سال 1392 با حداقل دو سال سابقه زندگي مشترك تشكيل مي دهند. حجم نمونه 350 نفر است كه به شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده اند . براي سنجش رضايت زناشويي از پرسش نامه انريچ و براي سنجش اخلاق از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. بر اساس يافته هاي پژوهش، اخلاق (در حالت كلي ) در ميان زوجين ، منجر به رضايت از زندگي زناشويي مي گردد. از ميان ابعاد اخلاق ( نظري و عملي ) و رضايت زناشويي شدت همبستگي در رابطه ميان بعد نظري ( اعتقاد و باور نسبت به ارزش هاي اخلاقي ) بيشتر از شدت همبستگي در رابطه ميان بعد عملي ( پايبندي به ارزش هاي اخلاقي در عمل ) و رضايت زناشويي است. به اين ترتيب مي توان گفت تحقق اخلاق در خانواده از آن جهت كه مستلزم فقدان اختلاف و تعارض و وجود انسجام و همگرايي