بررسي تمايل به همسان‌همسري در بين جوانان 30-18 ساله و عوامل مرتبط با آن (مطالعه موردي: شهر شيراز)

نياز به برقراري رابطه‌اي صميمي و توآم با عشق و محبت از مهم‌ترين دلايلي است كه سرانجام هر زن و مرد را به سمت ازدواج سوق مي‌دهد. انتخاب يا عدم انتخاب يك فرد به عنوان همسر، يكي از مهم‌ترين تصميم‌هايي است كه هر شخصي در طول زندگيش مي‌گيرد، زيرا فردي كه به عنوان همسر انتخاب مي‌شود، تأثير زيادي بر سبك زندگي، نوع تجربيات و احساس خوشبختي شخص در طول زندگي دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان تمايل به همسان‌همسري در امر همسرگزيني در بين جوانان و عوامل مرتبط با آن مي‌باشد. اين پژوهش به شيوه پيمايشي و با كمك پرسشنامه بر روي 384 نفر از جوانان شهر شيراز صورت گرفته ‌است. متغير وابسته در اين تحقيق شاخصي است كه در يك طيف همسان‌همسري تا ناهمسان‌همسري سنجيده شده ‌است. بنابراين در اين تحقيق افرادي كه در اين طيف نمره بالاتري گرفته‌اند تمايل بيشتري به همسان‌همسري در ارتباط با ازدواج نشان مي‌دهند. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه رابطه‌ي متغيرهاي ميزان مطالعه، نگرش برابرانه نسبت به نقش‌هاي جنسيتي و نوع شغل و ميزان درآمد با ميزان همسان‌همسري در بين جوانان معنادار است. . همچنين با توجه به يافته هاي اين پژوهش مي توان اظهار كرد كه افراد با ميزان مطالعه‌ي بيشتر و زنان، تمايل بيشتري به ناهمساني در همسرگزيني دارند.