دانشگاه و تامين سلامت اجتماعي مادران سالمند با نگرشي بر سلامت اجتماعي زنان ساكن خانه سالمندان و زنان سالمند عادي

يكي از محورهاي ارزيابي سلامتي جوامع مختلف، سلامت اجتماعي آن جامعه است. سلامت اجتماعي نقش مهمي در تضمين پويايي و كارآمدي هر جامعه ايفا ميكند. اهتمام به اين موضوع در بين سالمندان جامعه، به عنوان نمونه اين تحقيق در راستاي زمينه يابي و ارتقاي شاخصهاي زندگي اجتماعي سالم بسيار ضروري است. آستانه مقاومت سالمندان كاهش مي يابد جبران آن از طريق آموزش مهارتهاي فردي و اجتماعي،و مهمتر از همه اخلاق برآورده ميگردد بر همين اساس، برنامه ريزان تلاش ميكنند كه اخلاق را در كنار سلامت اجتماعي افراد جامعه¬ي خود ارتقاء بخشند در اين راستا براي انجام برنامه ريزي صحيح و جامع، لازم است پژوهش-هايي در زمينه شناخت ميزان سلامت اجتماعي سالمندان توسط مراكز علمي ودانشگاهي و به خصوص دانشگاه هاي نسل چهارم كه در نقش توليد رفاه تعيين شده اند و دانشگاه ها حركت خود را به اين سمت و سو آغاز كرده اند، انجام پذيرد. اين تحقيق با هدف مشخص كردن نقش دانشگاه در سلامت اجتماعي سالمندان با نگرشي تطبيقي بر سلامت اجتماعي زنان ساكن خانه سالمندان و زنان سالمند عادي انجام گرفت . اين پژوهش از نوع علي- مقايسه اي يا پس رويداري مي باشد از روش اسنادي در بحث تطبيقي پيرامون دوره هاي متفاوت مواجه با سالمندي از مديكال( شفابخش، وابسته به پزشكي، نيازمندبه معالجه طبي، دارويي) تا سوشال (وابسته به اجتماع و خدمات اجتماعي، مددكارانه)و دوره هاي تحول در دانش سلامت هم استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل تمامي (شهروندان عادي) شهرستان ميانه (60 نفر) و سالمندان زن ساكن خانه سالمندان شهر ميانه مي باشد.آزمون فرضيه هاي تحقيق نشان داد بين سالمندان زن عادي با سالمندان زن ساكن خانه سالمندان اختلاف معني داري از نظر انسجام اجتماعي ،مشاركت اجتماعي، پذيرش اجتماعي ، شكوفايي اجتماعي و انطباق اجتماعي تفاوت معني داري وجود دارد. در اين پژوهش ضمن اينكه دوره هاي تحول در رويكردهاي حل مسئله سالمندي مطرح مي شود، تحول در نوع دانشگاهها به سوي دانشگاههاي اخلاق مدار و با مسئوليت اجتماعي و رويكردي اجتماعي به سلامت مي تواند نقش موثري در حل اين مسئله داشته باشد.