اثرات عملكرد شير جايگزين بر فعاليت نشخوار گوساله هاي شيرخوار

مراقبت از گوساله يكي از پر چالش ترين وظايف در گاوداري است زيرا گوساله هاي شيرخوار بيشتر در معرض بيماري هستند. روش هاي پرورش گوساله امكان پيشرفت هاي زيادي را در مراقبت از گوساله در ده سال آينده بوجود خواهد آورد. اقتصادي بودن هر گاوداري تا اندازه اي تابع موفقيت گاودار در پرورش گوساله هاي جايگزين مي باشد، زيرا در هرسال به طور متوسط 20 تا 30 درصد گاوهاي شيرده گله جايگزين مي شود. كنترل كيفيت شير يا شير جايگزين و مديرت تغذيه صحيح در امر پرورش بسيار مهم است. 30 راس گوساله شيرخوار هلشتاين با ميانگين وزن 5/41 كيلوگرم پس از سه روز تغذيه با آغوز به صورت تصادفي در سه تيمار (10 گوساله در هر تيمار) گروه بندي شدند. تيمارها شامل: A)100 درصد شير گاو B) 100 درصد شير خشك C) 50 درصد شير خشك + 50 درصد شير گاو بودند. بلافاصله پس از تولد، همه گوساله ها در حدود 10 درصد وزن بدن در دو وعده مساوي در طول 12 ساعت اول با آغوز تغذيه شدند و سپس از روز سوم به بعد طبق الگوي عنوان شده تغذيه شدند. خون گيري در سنين 3، 7 و 30 روزگي انجام گرفت. بيشترين مدت زمان جويدن، نشخواركردن و خوردن مربوط به گوساله هايي بود كه شير جايگزين مصرف كرده بودند. گوساله هايي كه شير جايگزين به تنهايي مصرف كرده بودند بيشترين طول مدت زمان خوردن را به لحاظ عددي داشتند ولي هيچ گونه اختلاف معني داري مشاهده نشد. بطور كلي استفاده از شير جايگزين در اين تحقيق باعث بهبود عملكرد و سيستم ايمني گوساله هاي شيرخوار هلشتاين گرديد.