تعيين غلظت كاردينال پوترسين در رژيم هاي مختلف آبياري گياه زيتون رقم كنسرواليا

يكي از عوامل بسيار مهم در كيفيت رويشي و زايشي درخت زيتون ميزان آبياري مي باشد كه اثرات بسياري را به همراه دارد. پوترسين يكي از انواع پلي آمين هاي پركاربرد در بهبود شرايط رشد گياه در شرايط آبياري كم و ناكافي درختان ميوه اي مي باشد كه در اين بررسي به منظور بررسي واكنش رقم كنسروالياي زيتون در رژيم هاي مختلف آبياري (100%، 50% و 25% ظرفيت زراعي) در پاسخ به غلظت هاي متفاوت پوترسين (0 (شاهد)، 5/0 و 1 ميلي مولار) و تعيين غلظت كادرينال پوترسين، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب بلوك كامل تصادفي با سه تكرار ( هر تكرار شامل 9 نهال) در مجموعه گلخانه اي دانشكده كشاورزي دانشگاه شهيد چمران اهواز صورت گرفت. نتايج تجزيه رگرسيون اثر سطوح مختلف پوترسين در شرايط متفاوت آبياري ظرفيت زراعي (%FC) بر كليه صفات بيوشيميايي موردمطالعه نشان داد كه روند تغييرات صفات بيوشيمايي در پاسخ به افزايش غلظت پوترسين از رابطه درجه دوم تبعيت مي كند. با توجه به نتايج حاصل مي توان اظهار داشت كه كاربرد خارجي پوترسين با غلظت 560/0 ميلي مولار در آبياري 25% ظرفيت زراعي و بالاترين مقاومت و بهبود صفات بيوشيمايي حاصل مي گردد. از طرفي، با در نظر گرفتن نقش پرولين در بهبود مقاومت به شرايط كم آبي و نتايج معادلات رگرسيون كاريرد غلظت 1 و 166/1 ميلي مولار پوترسين به ترتيب در شرايط آبياري 100% و 50% ظرفيت زراعي بيشترين مقاومت گياه مشاهده خواهد شد.