ارزيابي تغييرات اسانس گياه دارويي شويد تحت تأثير تنش آبي و تيمار اسيد ساليسيليك

به منظور ارزيابي اثرات تنش خشكي بر اسانس گياه دارويي شويد (Anethum graveolens L.) همزمان با تيمار اسيد ساليسيليك، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. دو اكوتيپ شويد (اصفهان و ورامين) در سه سطح تنش خشكي (آبياري در حد ظرفيت مزرعه، تنش ملايم با آبياري در حد 3/2 ظرفيت مزرعه و تنش شديد با آبياري در حد 3/1 ظرفيت مزرعه در مرحله زايشي) و تحت چهار غلظت ساليسيليك اسيد (0، 100، 200 و 300 ميلي گرم بر ليتر) مورد مطالعه و ارزيابي قرار گرفتند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه بيشترين درصد اسانس بذر اين گياه مربوط به تيمار آبياري درحد 3/1ظرفيت زراعي مزرعه و كمترين درصد اسانس اندازه گيري شده بين رژيم هاي مختلف آبياري مربوط به تيمار شاهد بود. با افزايش تنش خشكي ميزان درصد اسانس افزايش يافت به طوري كه، بيشترين ميزان درصد اسانس مربوط به تنش شديد آبي در رقم ورامين بود. همچنين، عدم استفاده از ساليسيليك اسيد باعث افزايش ميزان درصد اسانس گرديد. بنابراين، ميتوان گفت با كاهش آب مصرفي به صورت مديريت شده و در حدي كه عملكرد گياه به صورت قابل توجهي كاهش نيابد امكان دست يابي به مقادير بالاتر اسانس اين گياه فراهم خواهم شد. بين دو اكوتيپ مورد مطالعه در اين آزمايش، اكوتيپ ورامين نسبت به اعمال تنش خشكي واكنش مناسبتري از لحاظ ميزان و تركيبات اسانس توليدي نشان داده است.