بررسي همبستگي بين شاخصهاي رشد و عملكرد دانه در گندم نان تحت شرايط ديم

بررسي شاخصهاي فيزيولوژيك رشد در تجزيه و تحليل عوامل موثر بر عملكرد و اجزاي آن از اهميت زيادي برخوردار است . به منظور مطالعه روابط بين عملكرد دانه و شاخص هاي فيزيولوژيك رشد در مرحله گلدهي، 20 ژنوتيپ پيشرفته گندم ديم در سال زراعي 93 - 92 در دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي مغان در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار و هر ژنوتيپ در شش رديف 6 متري با فاصله خطوط 20 سانتيمتري كشت گرديد. جهت تعيين شاخصهاي رشد طي هشت مرحله از اندامهاي هوايي ژنوتيپها در فواصل زماني 7 روزه از 5 / 0 متر طولي خطوط نمونهگيري به عمل آمد. سطح برگ بوتههاي برداشت شده با دستگاه Leaf area meter اندازهگيري شد. سپس برگها و اندامهاي هوايي در آون در دماي 70 درجه خشك شدند و وزن خشك برگها و وزن خشك كل گياه تعيين گرديد. شاخصهاي رشد با استفاده از فرمولهاي مربوطه بدست آمدند. نتايج حاصل از تجزيه همبستگي نشان داد عملكرد دانه با شاخصهاي رشد نسبت سطح برگ ) LAR ( ) 26 / 0(، سرعت رشد نسبي ) RGR ) ( 23 / 0 -( و سرعت جذب خالص ) NAR ( ) 21 / 0 -( در سطح احتمال 5 درصد و با نسبت وزن برگ ) LWR ( ) 31 / 0 ( در سطح احتمال 1 درصد همبستگي معنيدار داشت. همبستگي بين عملكرد دانه و سطح ويژه برگ ) SLA ( معنيدار نبود. شاخص رشد LAR با همه شاخصها همبستگي معنيدار در سطح احتمال 5 درصد داشت. شاخص LWR با شاخصهاي رشد LAR ، SLA و NAR همبستگي معنيدار در سطح احتمال 5 درصد داشت. شاخص رشد SLA با شاخصهاي رشد LAR همبستگي مثبت ( 27 / 0( و LWR همبستگي منفي ) 35 / 0 ( معنيدار در سطح احتمال 5 درصد داشت.