گوناگوني ژنتيكي در بين برخي ژنوتيپ‌هاي چاي ايران با استفاده از نشانگرهاي مورفولوژي

چاي با نام علمي Camellia sinensis (L.) O. Kuntze يكي از مهمترين محصولات منطقه شمال ايران مي‌باشد بسياري از بوته‌هاي بذري چاي تحت كشت در شمال ايران به دلايل مختلف امروزه در حال از بين رفتن مي‌باشند لذا داشتن اطلاعات درباره ژنتيك اين ژرم‌پلاسم براي طراحي برنامه‌هاي اصلاحي جهت دست‌يابي به گياهان مناسب و با اهداف خاص كمك شاياني است. در اين بررسي 28 درختچه چاي از سه منطقه با استفاده از 30 صفت مورفولوژيكي مورد بررسي تنوع ژنتيكي فرار گرفتند. بر اساس داده‌هاي حاصل نمونه‌هاي در ضريب 14/0 به دو گروه اصلي و هر گروه خود به دو زير گروه تفكيك شدند. بر اساس اين نتايج خوشه بندي مشخص گرديد كه گروه بندي‌هاي گياهان در خوشه‌هاي بدست آمده از اين بررسي با توزيع جغرافيايي هم خواني ندارد و از سوي ديگر تنوع مورفولوژيكي بالايي نيز در بين گياهان بدست نيامد.