اثرات تنش خشكي و ساليسيليك اسيد بر برخي صفات مورفولوژيك گياه شويد

خشكي يكي از مهم‌ترين تنش‌هاي محيطي در برابر رشد گياه است. به منظور بررسي اثرات تنش خشكي و ساليسيليك اسيد بر برخي از خصوصيات رشدي گياه دارويي شويد (Anethum graveolens L.)، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. عامل اول شامل دو اكوتيپ شويد (اصفهان و ورامين)، عامل دوم سه سطح تنش خشكي (آبياري در حد ظرفيت مزرعه در طي دوره رويش، تنش ملايم آبياري با 3/2 ظرفيت مزرعه و تنش شديد با 3/1 ظرفيت مزرعه در دو مرحله رويشي و گلدهي) و عامل سوم شامل چهار سطح كاربرد ساليسيليك اسيد (صفر، 100، 200 و 300 ميليگرم بر ليتر ساليسيليك اسيد) بود. نتايج اين مطالعه نشان داد كه بيشترين وزن خشك اندام هوايي شويد مربوط به تيمار آبياري درحد ظرفيت مزرعه و كمترين صفات اندازه گيري شده در بين سطوح مختلف تيمار آبياري مربوط به تيمار تنش آبياري با 3/1 ظرفيت مزرعه بود. علاوه بر اين، سطوح مختلف خشكي صفات رويشي و زايشي شويد را تحت تأثير قرار دادند به طوري كه اثر خشكي بر قطر ساقه، ارتفاع بوته، وزن خشك بوته و وزن بذر معني‌دار بود. افزايش تنش خشكي موجب كاهش ميزان كليه صفات مورد مطالعه در هر دواكوتيپ شويد شد، به طوري كه بيشترين كاهش محصول در تيمار آبياري با 3/1 ظرفيت مزرعه مشاهده گرديد.