مديريت جمع آوري رواناب شهري

مدل سازي جمع‌آوري رواناب بويژه در مناطق شهري مي‌تواند يكي از ابزارهاي مناسب براي تصميم گيري‌هاي سريع و تسهيل كننده اين نوع بحران باشد. در اين مقاله به بررسي تكنيك‌هاي مبتني بر بهترين راهكارهاي مديريتي (Best Management Practice-BMP) و توسعه كم اثر (Low Impact Development-LID) پرداخته شده است و بعد از حوضه بندي منطقه در نرم افزار ARC GIS، تأثير نمونه‌هاي از اين راهكارها بر بهبود كميت رواناب شهري با استفاده از قابليت نرم افزار SWMM مورد بررسي قرار گرفته است. مقايسه‌ي هيدروگراف هاي خروجي از هر يك از شيب هاي بررسي شده در مدل جوي باغچه نشان داد كه افزايش عمق ذخيره اگر چه در ميزان كاهش دبي سيلابي تأثير داشته اما اين روند پس از رسيدن خاك به درجه‌ي اشباع تاثيري در افزايش نفودپذيري و به دنبال آن كاهش دبي پيك نخواهد داشت.