لزوم رعايت برخي ملاحظات زيست‌محيطي در منطقه حفاظت‌شده ميانكاله در جنوب‌خاوري درياي كاسپين

تراز آب درياي كاسپين به‌طور ويژه از اوايل سده بيستم ميلادي تاكنون نوسانات چشمگيري را تجربه كرده و اين نوسانات در قالب پيشروي‌ها و پسروهاي گسترده‌اي اتفاق افتاده است. اين پژوهش به شيوه تحليلي- توصيفي و با هدف بررسي لزوم توجه به مسائل محيطي ناشي از فاز پسروي اخير تراز درياي كاسپين در كرانه‌هاي جنوب‌خاوري آن در منطقه حفاظت‌شده ميانكاله انجام شده است. تراز درياي كاسپين پس از پيشروي 5/2 متري بين سال‌هاي 1374-1357 بار ديگر مرحله‌اي تازه از پسروي خود را آغاز نموده و اين روند تاكنون تداوم يافته است. كاهش و پسروي اخير سطح تراز آب درياي خزر اثرات محيطي گوناگوني را براي كرانه‌هاي جنوب‌خاوري آن به‌بار آورده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهند كه تراز درياي كاسپين طي سال‌هاي 1396-1375 تقريباً حدود 5/1 متر كاهش و پسروي داشته است. كرانه‌هاي منطقه موردمطالعه به‌پيروي از پسروي چشمگير مذكور به‌شدت با خشكي‌زايي روبرو شده‌اند. براي مثال، تالاب ميانكاله طي سال‌هاي گذشته درپي اقدامات نا‌بخردانه و توسعه فعاليت‌هاي انساني در پيرامون آن‌كه با ناديده گرفتن اثرات زيست‌محيطي و بي‌توجهي به ضوابط مربوطه همراه بوده، با تهديدهاي جدي روبرو است.