فرآيندهاي توليد انرژي از سوخت هاي زيستي جامد از منابع ليگنوسلولزي

امروزه استفاده از انرژي زيست توده حاصل از منابع ليگنوسلولزي به عنوان چهارمين منبع فراوان انرژي پس از نفت، گاز و زغال سنگ توجه فرواني را در سطح جهان به خود اختصاص داده است. سوخت هاي سلولزي به دليل تجزيه پذير بودن، دوستدار محيط زيست بودن، فراواني، تجديدپذير بودن و زمان تشكيل يافتگي كوتاه مدت، انتشار گازهاي گل-خانه اي كمتر و زيست تخريب پذير بودن بسيار مورد توجه قرار گرفته اند. امروزه بحث توليد انرژي پاك از منابع تجديد پذير يكي از مباحث روز دنيا به حساب مي آيد، به طوري كه امروزه انرژي زيست توده 14% از كل انرژي اوليه جهان را تامين مي كند. به طور كلي انرژي حاصل از زيست توده به شكل سوخت هاي زيستي، خود به سه حالت اصلي گاز، مايع و جامد طبقه بندي مي شوند. سوخت هاي زيستي جامد نيز نوعي از انرژي زيست توده بوده كه از مواد اوليه همچون زغال چوب، خاك اره، پسماندهاي زراعي و جنگلي و زباله هاي خشك شهري توليد شده و هدف اصلي آن توليد حرارت مي باشد. مقاله حاضر به مروري بر فرآيندها و پارامترهاي اثر گذار در توليد سوختهاي زيستي جامد بعنوان يكي از منابع انرژي هاي تجديدپذير خواهد پرداخت.