مقايسه ي اثر دو ماده حفاظتي سلكور و نانونقره بر دوام گونه صنوبر در مقابل پوسيدگي قهوه اي

در اين بررسي اثرقارچ مولدپوسيدگي قهوه اي (Coniophera Putinaبر دوام گونه صنوبر دلتوئيدس منطقه لاويج چمستان نور در حالت طبيعي و تيمار شده با ماده نانو نقره (به غلظت 800ppm و سلكور (در دو سطح 1 و 5/. درصد) مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 80 عدد نمونه طبق استانداردهاي EN113 و DIN 52176، از درون چوب گونه صنوبر انتخاب و بعد از كشت قارچ در ظروف مخصوص Kolle ، به مدت 14 هفته در دماي 23℃ و رطوبت 75% در انكوباتور نگهداري شدند. ميزان درصد پوشش ميسيليوم در نمونه‌ها اولين فاكتور مورد ارزيابي بود كه در آن پيشرفت قارچ مواد پوسيدگي قهوه اي در نمونه هاي شاهد 90 درصد ،نمونه هاي تيمار شده با نانو نقره و سلكور 5/0% حدود 50 درصد و سلكور يك درصد حدود 40 درصد بود. تيمار اثر معني داري در كاهش جرم نمونه ها داشت به طوريكه نمونه هاي شاهد (بدون تيمار) بيشترين درصد كاهش جرم (50%) و نمونه هاي اشباع شده با سلكور 1% كمترين (9/4%) مقدار را داشت در حاليكه تيمارهاي نانو نقره و سلكور به غلظت 5/0% اثر مشابه داشتند. مواد حفاظتي نانو نقره و سلكور ضمن بهبود مقاومت به سختي و فشار موازي الياف اثرات متفاوتي داشتند به‌طوريكه نمونه هاي اشباع شده با سلكور 1% داراي بيشترين مقاومت ها و نمونه هاي تيمار شده با نانو نقره تأثيري در مقاومت به سختي و مقاومت فشاري موازي الياف در مقايسه با نمونه هاي شاهد نداشت.تيمار با نانو نقره و سلكور به غلظت 5/0% دوام اين گونه را از حالت بي دوام به طبقه كم دوام و سلكور با غلظت 1% باعث افزايش سه برابري طول عمر مفيد چوب و آن را در طبقه دوام متوسط (10-15 سال) طبق جدول طبقه بندي فندلاي قرار داد.