كاربردهاي پليمرهاي زيستي براي پوشش دهي كاغذهاي بسته بندي

امروزه كاربرد مواد طبيعي مثل كاغذ و مقوا در توليدات بسته بندي خطرات كمتري را براي محيط زيست و به ويژه سلامتي دارد. عليرغم اينكه ممكن است كاغذ يا مقوا در بسته بندي به صورت خام مصرف شود، ولي به علت تنوع، بازاريابي، مقاوم سازي و جذابيت فرآورده مورد نظر، كاغذ بسته بندي در طي عمليات ثانويه به مصرف صنايع بسته بندي مي رسد. با توجه به عمليات تبديلي ثانويه در صنايع بسته بندي مثل چاپ و انتقال مواد شيميايي بر پايه پتروشيمي، محصولات ممكن است تحت آلودگي ناشي از اين عمليات قرار بگيرد. بنابراين يكي از راه هاي به حداقل رساندن اين مضرات، استفاده از مواد كاملا زيست تخريب پذير در اين عمليات مي باشد. اين مواد ضمن كاهش قيمت تمام شده محصول، باعث كاهش آلودگي محيط زيست، حفظ منابع طبيعي و امنيت در بسته بندي مي شود. پيشرفت هاي اخير در حوزه مواد پيشرفته نشان دهنده اهميت آن در علوم مختلف است و ظرف ساليان اخير تهيه سنتز نانومواد و بررسي امكان كاربرد آن ها در صنايع مرتبط در سرلوحه فعاليت هاي پژوهشي كشور قرار گرفته است. از آنجايي كه زيست پليمرها از منابع تجديدپذير توليد مي شوند، استفاده از آن ها در مقايسه با پليمر هاي بر پايه نفت داراي حداقل آثار منفي زيست محيطي است. بين زيست پليمر ها، پليمرهاي زيست تخريب پذير بر پايه مواد ليگنوسلولزي مورد توجّه بسياري از محققان و همچنين توليد كنندگان قرار گرفته است. هزينه كم، تجديدپذير بودن، دسترس پذيري و پايداري گرمايي مناسب از مزاياي اصلي اين نوع پليمر ها مي باشد.