نقش آموزش و پرورش در ارتقاي آموزش شهروندي

The Role of Education in Promoting Citizenship Education

مفهوم شهروندي و آموزش آن يكي از ديرپاترين مفاهيم سياسي- اجتماعي است كه از دوران يونان باستان تاكنون مورد توجه عده كثيري از متفكران سياسي و اجتماعي قرار داشته است. هر چند ممكن است نگاه نظريه پردازان مختلف نسبت به اهميت اين مفهوم متفاوت باشد اما به هر صورت جايگاه ويژه آن در نظام فكري بشر، نشان از اهميت برجسته آن دارد. از طرف ديگر، بي ترديد يكي از مهم ترين رسالت ها و دلايل شكل گيري مدارس در طول تاريخ بشري و توسعه آن به شكل كنوني، آماده سازي شهرونداني متعهد، فعال و خلاق بوده است. مدرسه مكاني براي يادگيري حقوق و مسئوليتهاي شهروندي است. از اين رو آنچه كه مي تواند رسالت و فلسفه اصلي شكل گيري و توسعه مدارس را در دوران كنوني توجيه كند، آموزش شهروندي است. ازجمله اهداف نظام هاي ملي آموزشي در هزاره سوم، گسترش رويكردهاي جديد آموزشي نسبت به آموزش و تربيت شهروند جهاني جهت رواج فرهنگ صلح، توسعه پايدار و كمك به مردم براي يادگيري باهم زيستن است. اين امر ازطريق اصلاح مواد و بازبيني كتابهاي درسي به منظور انعكاس ضرورتهاي اجتماعي، سياسي، اقتصادي و ترويج فرهنگ صلح و توسعه امكان پذير است. در اين مقاله ضمن بررسي مفاهيم شهروندي و آموزش شهروندي، مولفه هاي مهم اين برنامه ها مورد توجه قرار مي گيرد و در ادامه به نقشهاي مهم آموزش و پرورش در توسعه آموزشهاي شهروندي اشاره مي شود. و درنهايت مهمترين چالشهاي نظام آموزشي ايران در طراحي و اجراي برنامه هاي آموزش شهروندي در مدارس مورد بررسي قرار مي گيرد.