بررسي تاثير فضاي نيمه باز در ايجاد رطوبت نسبي مطلوب براي آسايش زندگي (نمونه موردي استان گيلان شهرستان مرزي بندر آستارا)

Investigating the effect of semi-open space on optimal relative humidity for life comfort (case study of Guilan province,Bandar Astara border city)

با منطبق كردن شرايط حرارتي مناطق معتدل و مرطوب بر جدول زيست اقليمي ساختماني در مييابيم كه مشكل عمده در اين مناطق رطوبت زياد هوا در تمام فصل هاي سال است. گيلان در ميان استان هاي كشور داراي رطوبت نسبي بيشتري است، رطوبت در شرايطي كه دماي محيط بالا نباشد، همانند مواقع صبح مشكلي براي آسايش انسان پديد نمي آورد، اما رطوبت نسبي بالا اگر با دماي بالاي محيط همراه گردد، آسايش را از انسان مي گيرد اين حالت هوا كه در اقليم شناسي شرجي نام دارد.

By adapting the thermal conditions of temperate and humid areas, we find on the climate-building table that the main problem in these areas is high humidity throughout the season. Gilan is more relative humidity among the provinces of the country. Moisture does not create a problem for human comfort in conditions that the ambient temperature is not high, as in the morning, but high relative humidity, if accompanied by high temperatures, takes comfort from humans. This state of air is called Sirjan.