بررسي ضريب گياهي سويا در شرايط مديريت هاي مختلف آب و نيتروژن

Investigation ofsoybean crop coefficient under different managements of water and nitrogen

با وجود اينكه ميانگين بارندگي سالانه ايران از يك سوم متوسط بارندگي جهاني كمتر بوده اين امكان وجود دارد كه در شرايط كمبود آب با اعمال روش¬هاي مديريتي آبياري به منظور صرفه¬جويي در مصرف آب به افزايش راندمان استفاده از آب ختم شود.در اين پژوهش به منظور تعيين آب مورد نياز گياه سويا چهار سطح آب آبياري (I1، I2، I3 و I4) به¬عنوان عامل اصلي ثابت و سه تيمار نيتروژن (N1، N2و N3) كه به¬ترتيب 150، 5/112 و 75 كيلوگرم در هكتار نيتروژن به-كار رفت تحت يك آزمايش در قالب طرح اسپليت-پلات با چهار تكرار مورد ارزيابي قرار گرفتند. بعد از آماده¬سازي زمين و ايجاد سيستم آبياري باراني تك شاخه¬اي، گياه سويا در زمين مربوطه كشت شد. نتايج نشان داد كه در مراحل اول رشد بين تيمارهاي آبياري از نظر Kc تفاوتي مشاهده نشد. با كاهش مقدار نيتروژن نيز مقدار Kc كاهش يافت.

Although Iran s average annual rainfall is less than one third of the world s average rainfall, it is possible to use water management practices in order to save water consumption in water shortage situations by applying irrigation management methods. In this research, four levels of irrigation water (I1, I2, I3 and I4) were used as a fixed main factor and three nitrogen treatments (N1, N2 and N3) of 150, 12.15 and 75 kg / The work was carried out under a test in split-plot design with four replications to determine the water requirement of the plant. After preparing the land and creating a single branch sprinkler system, soybean was cultivated in the land. Results showed that in the first stages of growth, there was no difference between Kc for irrigation treatments and decreasing the amount of nitrogen, Kc decreased.