تحليل مدل رگرسيوني تأثير ارزيابي منفي و هيجان خواهي در تبيين اضطراب اجتماعي نوجوانان

هدف اين مقاله تحليل مدل رگرسيوني تأثير ارزيابي منفي و هيجان خواهي در تبيين اضطراب اجتماعي نوجوانان است. جامعه آماري پژوهش حاضر، دربرگيرنده كليه دانش آموزان نوجوان 15 تا 18 دختر و پسر شهر كرج در سال تحصيلي 97-1396 بود. 271 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري شامل پرسشنامه ترس از ارزيابي منفي لري (1983)، پرسشنامه هيجان خواهي آرنت (1994) و پرسشنامه اضطراب اجتماعي كانور (2000) بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS.v21 و آزمون‌ رگرسيون چند متغيره تجزيه‌ و تحليل شد. نتايج نشان داد؛ ضريب رگرسيوني استاندارد شده (β) براي متغيرهاي نوجويي (119/ 0-)، شدت گرايي (089/ 0)، و ترس از ارزيابي منفي (339/ 0) در سطح خطاي كوچك تر از 01/0 معنادار بود. بنابراين، با 99 درصد اطمينان مي توان اظهار داشت متغير پيش بين نوجويي، شدت گرايي و ترس از ارزيابي منفي تغييرات اضطراب اجتماعي دانش آموزان را پيش بيني كند؛ يعني، با افزايش يك انحراف استاندارد در متغيرهاي نوجويي، شدت گرايي و ترس از ارزيابي منفي، ميزان اضطراب اجتماعي نيز به ترتيب 119 0-، 089/ 0- و 339/ 0 انحراف استاندارد تغيير مي يابد. مقدار ضريب تعيين (116/ 0 = R2) نيز نشان داد حدود 11 درصد تغييرات اضطراب اجتماعي توسط اين متغيرها قابل تبيين است.