پيش بيني عملكرد تحصيلي بر اساس بهزيستي اجتماعي و بهزيستي معنوي در دانشجويان پسر دانشگاه اروميه

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني عملكرد تحصيلي بر اساس بهزيستي اجتماعي و بهزيستي معنوي در دانشگاه اروميه انجام گرديد. اين پژوهش از نظر ماهيت توصيفي، از حيث هدف، جزء مطالعات بنيادي و از نظر روش پژوهش، همبستگي است. نمونۀ اين پژوهش 206 نفر از دانشجويان پسر دانشگاه اروميه بودند كه با روش نمونه گيري خوشه-اي چند مرحله‌اي از بين جامعۀ دانشجويان مشغول به تحصيل اين دانشگاه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده ها از پرسشنا مه هاي بهزيستي اجتماعي كييز (1998) و بهزيستي معنوي پولوتزين و اليسون (1982) استفاده شد. لازم به ذكر است كه در اين پژوهش عملكرد تحصيلي همان معدل دانشجويان بود. تحليل داده ها بر اساس شاخص هاي آمار توصيفي (ميانگين، انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي چند گانه، آزمون t معناداري ضريب همبستگي) و نوشتار 20 نرم‌افزار spss انجام شد. يافته ها عدم وجود رابطۀ مثبت و معنادار بين بهزيستي معنوي با عملكرد تحصيلي را نشان داد يعني بهزيستي معنوي نمي تواند عملكرد تحصيلي را پيش بيني كند در حالي كه بين بهزيستي اجتماعي (مولفه هاي انسجام اجتماعي و پذيرش اجتماعي) با عملكرد تحصيلي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و بهزيستي اجتماعي پيش بيني كنندۀ عملكرد تحصيلي است ( 18/0 =R2 ). بنابراين مي توان نتيجه گرفت بهزيستي اجتماعي، عامل مهمي در تعيين عملكرد تحصيلي است؛ لذا پيشنهاد مي شود مديران، مشاوران و اساتيد براي سياست-گذاري و اجراي برنامه ها با هدف تقويت بهزيستي اجتماعي و ابعاد آن براي دانشجويان و سطوح آموزشي پايين تر برنامه ريزي نمايند.