اثربخشي درماني، همدلي، كودكان طلاق

تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر بخشي بازي درماني بر همدلي كودكان طلاق انجام شد. روش تحقيق آزمايشي، از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود و جامعه آماري شامل تمامي كودكان طلاق شاهين شهر بود كه تعداد 20 كودك به صورت دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه كنترل و آزمايش قرار گرفتند. پس از انجام پيش آزمون كه شامل پرسشنامه همدلي كودكان و نوجوانان (ووزن و همكاران، ۲۰۱۵) بود، گروه آزمايش دوره بازي درماني را در 8 جلسه و هر هفته دو جلسه يك و نيم ساعته دريافت نمود اما گروه كنترل در اين مدت هيچ برنامه اي را دريافت نكرد. پس از خاتمه جلسات بازي درماني، كودكان هر دو گروه مجددا به پرسشنامه پژوهش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. تحليل داده ها نشان داد كه بازي درماني بر افزايش همدلي موثر است. با توجه به پيامدهاي منفي طلاق بر كودكان، مي توان بازي درماني را به عنوان يك برنامه درماني موثر جهت افزايش همدلي كودكان پيشنهاد نمود.