نقشه راه به مثابه ابزاري براي برنامه ريزي منطقه اي علم و فناوري

با رشد جهاني شدن و تغييرات سريع در فضاي جهاني، موضوع رقابت پذيري منطقه اي از اهميت فزاينده اي براي شتاب بخشيدن به توسعه منطقه اي برخوردار شده است. يكي از پيامدهاي جهاني شدن، ظهور اقتصادهاي منطقه اي قدرتمندي است كه توليد ناخالص منطقه اي برخي از آنها بيشتر از توليد ناخالص ملّي بيشتر كشورها است. از اين رو مفهوم رقابت-پذيري منطقه اي، به مفهوم مهمي تبديل شده است تا كشورها از طريق آن به مجموعه روشني از سياست ها براي تقويت توسعه مناطق خود دست يابند. به دليل تنوع سياست هاي ممكن، دولت ها مجبورند كه به اولويت گذاري كاركردي و موضوعي بپردازند، از موضوعات بسيار مهم جهت اولويت گذاري به منظور تدوين برنامه ها و سياست هاي منطقه اي و كمك به توسعه منطقه، موضوعات مرتبط با علم، فناوري و نوآوري مي باشد. روش هاي مختلفي به منظور تعيين اولويت هاي برنامه ريزي در سطح منطقه پيشنهاد شده است. پژوهش حاضر به دنبال معرفي نقشه راه به عنوان روشي مناسب جهت برنامه ريزي و توسعه منطقه اي مي باشد. در اين مقاله، شرح مختصري از تجربه منطقه ايلينوي در ايالت متحده آمريكا در ترسيم نقشه راه علم و فناوري به منظور برنامه ريزي بهتر منطقه اي ارائه شده است. در مطالعه موردي موردنظر، براي فناوري هاي كليدي و اولويت هاي فناوري منطقه موردنظر نقشه هاي راه ترسيم شده است كه مي تواند به كسب مزيت رقابتي منطقه اي كمك كند.