تجارب آينده نگاري كشورها در راستاي سياست گذاري علم و فناوري

در اين پژوهش تلاش شد به برنامه آينده نگاري ملي تعدادي از كشورها پرداخته شود. مطالعات آينده نگاري به عنوان امري مثبت در اكثر كشورها در نظر گرفته مي شوند و اغلب آنها اين مطالعات را به عنوان ابزار و مدخل مؤثر در پشتيباني از سياست نوآوري، فناوري و پژوهش در نظر مي گيرند. آينده نگاري موفق بر اولويت بندي بلندمدت علم، فناوري، تشكيل شبكه و مشاركت ذينفعان مختلف تمركز مي نمايد. مزيت آينده نگاري از طريق همكاري بهبود يافته علم و صنعت با تأثيرات مثبت براي انتقال دانش و فناوري، همكاري بهبود يافته و تعامل افراد و مؤسسات سياسي و اجرايي به تصوير كشيده مي شود. كشورهايي كه اين مطالعات را به شكل حرفه اي به اجرا درنياورده اند، به نتايج مورد انتظار دست نيافته اند. در عوض كشورهايي كه از يك راهبرد منسجم و مستمر براي آغاز، برنامه ريزي و اجراي آينده نگاري بهره برده اند، درجه اي بالايي از پذيرش نتايج آينده نگاري را تجربه نموده اند. اين پذيرش، به كشورها امكان مي دهد تا رشد طولاني مدت علم، فناوري و نوآوري را تضمين نمايند. تجربيات كشورهاي مختلف به تأثير مثبت آينده نگاري بر پژوهش، فناوري و نوآوري اشاره داشته است. در حال حاضر، آينده نگاري سهم بسيار مهمي در سياست گذاري توسعه تحقيقات و فناوري پيدا كرده است. بدين لحاظ، آينده نگاري ابزاري براي برنامه ريزي سياست هاي عمومي بلندمدت است كه در حال حاضر به نظر مي رسد از سطوح منطقه اي و ملي خود را به سطح وسيع تري حتي در سطوح قاره اي نيز رسانيده است. لذا در مقاله حاضر، ضمن مرور آثار و نوشته ها و مباني نظري آينده نگاري، وضعيت موجود آينده نگاري در چند كشور منتخب جهان با استفاده از روش مطالعه تطبيقي و اسنادي مورد بررسي قرارگرفته است.