بررسي رابطه آينده نگاري فناوري و استراتژي صنعتي

امروزه جهاني شدن، به طور كلي فعاليتهاي اقتصادي كه كشورهاي در حال توسعه مي توانند انجام دهند را به چالش كشيده است. توليد، مطابقِ زنجيره ي ارزشِ جهاني، سازماندهي و چارچوب بندي شده است از سويي جريانهاي متراكمي از دانش و تكنولوژي نيز در دسترس هستند كه براي قابليت استفاده بايستي در چارچوب استراتژيهاي صنعتي قرار گيرند. سرعت بالاي تغييرات و افزايش عدم اطمينان و پيچيدگي ها در شرايط كنوني نيز نياز سازمانها به علم وفناوري مدرن را جهت دست يابي به توسعه پايدار پررنگتر از هميشه ساخته است كه در چارچوب آينده نگاري مي توان به آن دست يافت. بنابراين توسعه استراتژيهاي صنعتي متناسب با فناوري براي سالهاي آتي، بايستي در چارچوب آينده نگاري فناوري به انجام برسد تا انطباق و قابليت اجرايي داشته باشد. آينده نگاري فناوري مرحله مهمي از روند توسعه و نوآوري سازمانهاست كه به شناسايي فناوريهايي كه براي موفقيت آتي شركت ضروري هستند مي پردازد. در نتيجه تعداد بي-شماري از سازمانها و ارگانها از اين روش به عنوان يك ابزار تحقيق و توسعه بالاخص براي توسعه آينده استفاده مي-نمايند. هدف اين تحقيق پاسخ به اين سوال است كه آينده نگاري فناوري چه ارتباطي با استراتژيهاي صنعتي در ايرانِ درحال توسعه دارد؟ نتيجه اين تحقيق كه با استفاده از بررسي تجربه كشورهاي موفق در اين زمينه انجام شده است، نشان داد كه به دليل وابستگي توسعه صنعتي با فناوري، بايستي استراتژيهاي صنعتي با چارچوب آينده نگاري فناوري به طور قابل توجهي سازگاري داشته باشند و برنامه هاي توسعه استراتژي صنعتي با توجه به نقش آنها در رشد و شكل-گيري اقتصاد به طور كاملا يكپارچه با فناوري، طراحي و اجرا شوند.