مروري بر رابطه بين آمايش سرزمين و آموزش عالي

در اين مقاله به طورخلاصه نگاهي مي اندازيم به معني و مفهوم آمايش و ارتباطي كه با آموزش عالي دارد. قسمتي از نتايج اين ارتباط دوسويه بسترهايي است كه اين رابطه در جهت رشد و شكوفايي يك منطقه با ايجاد فرصت هاي متعدد اقتصادي و اجتماعي ايجاد مي كند . تلاش در جهت توسعه ، ارتقاء و پويايي در برنامه ريزي و تدوين و اجراي مناسب مبتني بر فرآيندهاي راهبردي كه منجر به توانمندسازي دانشگاه ها و در عين حال حفظ سلامت سازماني با افزايش كيفيت آموزش عالي مي گردد. فرآيند تهيه طرح آمايش در سه مرحله شامل : 1- سازماندهي مطالعات كه طي تدوين و استقرار تشكيلاتي و جمع آوري طرح هاي جامع انجام مي گيرد و 2- بررسي وضع موجود و قابليت سنجي طي شناخت و تحليل و بررسي مناطق و ضوابط و مقررات و شناسايي نواحي بحران و قابليت ها و 3- آينده نگري كه با پيش بيني جمعيت و افق مطالعات و تعيين قلمروها و چگونگي توزيع فعاليت هاي اقتصادي و سطح بندي و طراحي نظام استقرار و توزيع جمعيت و سياست گذاري و تدوين و استقرار شبكه هاي زيربنايي حاصل مي گردد.لازم به ذكر است كه آموزش و پرورش در رشد اقتصادي بسيار موثر است چراكه رابطه مستقيمي بين ميزان تحصيلات و رشد اقتصادي وجود دارد و سرمايه انساني موثرترين عامل در رشد اقتصادي مي باشد و اصل كاركرد آمايش سرزمين را بايد در برقراري تعادل بين انسان و فعاليت و فضا بدانيم.