نقش دانشگاه نسل سوم در توسعه علم و فناوري در قالب سيستم‌هاي نوآوري جديد

با پيدايش اقتصاد دانش‌بنيان و اهميت يافتن نقش دانش به عنوان مهم‌ترين عامل توليد، نقش دانشگاه در اين الگوي توليدي بيش از پيش مورد توجه قرار گرفت. زيرا دانشگاه به عنوان يكي از اركان مهم طرف عرضه و منشأ توليد دانش آشكار محسوب مي‌شود. از طرفي براي توليد دانش و كاربردي كردن و تجاري‌سازي آن ارتباط دانشگاه و صنعت امري مهم و ضروري است. لذا مطالعات فراواني در زمينه تعامل دانشگاه و صنعت انجام شده است. دانشگاه نسل سوم يا دانشگاه كارآفرين مفهومي است كه وظايف جديدي را براي دانشگاه تعريف مي‌كند. انجام اين وظايف از سوي دانشگاه براي تحقق اقتصاد دانش‌بنيان به عنوان آخرين الگوي توسعه ضروري است. اين مقاله در جهت پاسخ به اين پرسش كه «نقش دانشگاه در توسعه علم و فناوري و تحقق اقتصاد دانش‌بنيان و در نتيجه ضرورت تبديل دانشگاه‌ها به دانشگاه نسل سوم چيست؟» تدوين گرديده است. روش اين مقاله توصيفي- تحليلي است و از چارچوب نظري نهادگرايي استفاده مي‌شود. هدف مقاله حاضر تبيين و بررسي نقش دانشگاه نسل سوم در توسعه علم و فناوري در قالب سيستم‌هاي نوآوري مارپيچي است. پس از ذكر مباني نظري، پيشينه پژوهش و تعريف مفاهيم ابتدا به معرفي سيستم‌هاي نوآوي مارپيچي پرداخته مي‌شود و سپس سير تحولات دانشگاه تا رسيدن به دانشگاه نسل سوم يعني همان دانشگاه كارآفرين و تكامل تعاملات دانشگاه و صنعت در الگوي مارپيچ سه‌گانه بررسي مي‌گردد.