كد محاسبه تغييرات دماي آدياباتيك و ظرفيت گرمايي ويژه بر حسب نرخ تجزيه هيدرازين و آمونياك در محفظه واكنش تراسترهاي تك پيشرانه هيدرازيني

در ميان پيشران¬هاي فضايي متداول، تراسترهاي شيميايي مايع از جايگاه ويژه‌اي برخوردار مي¬باشند. تراسترهاي تك پيشرانه هيدرازيني، شاخه¬اي از تراسترهاي شيميايي مايع مي‌باشند كه غالباً بيشترين كاربري را در حوزه پيشرانش مأموريت‌هاي فضايي دارا مي¬باشند. با توجه به سطح نيروي تراست، ضربه ويژه و همچنين رژيم عملكردي منحصر به فرد تراسترهاي تك پيشرانه هيدرازيني، معمولاً اين نوع از پيشران‌هاي فضايي در عمليات انتقال به مدارهاي بالاتر از جمله انتقال به مدار زمين آهنگ و يا كنترل وضعيت و موقعيت مداري فضاپيماها و ماهواره‌ها مورد استفاده قرار مي¬گيرند. در اين مقاله پژوهشي، با ايجاد و توسعه يك كد مبتني بر روابط ترموديناميكي، تغييرات دماي آدياباتيك و ظرفيت گرمايي ويژه بر حسب نرخ تجزيه هيدرازين و آمونياك در محفظه واكنش تراسترهاي تك پيشرانه هيدرازيني مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است. مي¬توان نتيجه گرفت كه افزايش نرخ تجزيه هيدرازين توأم با كاهش نرخ تجزيه آمونياك در تراسترهاي تك پيشرانه موجب افزايش دماي آدياباتيك محفظه واكنش از حدود 870 كلوين (تجزيه كامل آمونياك) تا حدود 1650 كلوين (عدم تجزيه آمونياك) مي¬گردد. با افزايش دماي آدياباتيك محفظه واكنش، ظرفيت گرمايي ويژه محصولات گازي ناشي از تجزيه هيدرازين نيز افزايش مي¬يابد. همچنين، نشان داده شده است كه افزايش فشار محفظه واكنش سبب كاهش تدريجي نرخ تجزيه آمونياك و به تبع آن افزايش جزئي دماي آدياباتيك مي¬گردد.