مطالعه تجربي عملكرد يك مشعل محيط متخلخل توان متوسط و كاهش تلفات حرارتي آن

كاهش سريع منابع سوخت هاي فسيلي و آلودگي محيط زيست پيامدهاي اصلي استفاده روز افزون سوخت هاي فسيلي است[1]. مشعل هاي محيط متخلخل به دليل نشر كم آلودگي، پايداري قابل توجه شعله و افزايش بازده حرارتي مي توانند در بسياري از شاخه هاي صنعت به كار روند[2]. البته تلفات حرارتي زياد خصوصا از طريق جداره خارجي از اصلي ترين معايب اين مشعل ها محسوب مي شود. احتراق پيش مخلوط جزئي يكي از روش هايي است كه منجر به كاهش توليد NOx مي شود. به منظور بررسي تجربي احتراق پيش مخلوط جزئي در محيط متخلخل، يك نمونه مشعل محيط متخلخل با توان 5KW براي هر دو جداره ي فلزي و سراميكي طراحي، ساخته و آزمايش شده است. احتراق در سه حالت استوكيومتري، احتراق با هواي اضافي و پيش مخلوط جزئي مورد بررسي قرار گرفته است. در حالت احتراق با هواي اضافي با افزايش نسبت هواي اضافي دماي بيشينه شعله كاهش مي يابد. در احتراق پيش مخلوط جزئي با افزايش نسبت هم ارزي دماي شعله افزايش و شعله بيروني كه به صورت يك شعله نفوذي مي باشد، گسترش پيدا مي كند.