بررسي آزمايشگاهي اثر بازخوراني گاز اگزوز و افزودن گاز طبيعي بر آلاينده دوده در موتور ديزل تزريق غير مستقيم در گشتاور بالا

در اين كار، به‌صورت آزمايشگاهي اثر افزودن گاز طبيعي بر آلاينده دوده و مصرف مخصوص سوخت، در يك موتور ديزل تزريق غير مستقيم مجهز به بازخوراني بررسي مي‌شود. بازخوراني گاز اگزوز يك روش مرسوم براي كاهش اكسيدهاي نيتروژن در موتور است. استفاده از اين روش به دليل ايجاد كاهش در دماي سيلندر و همچنين مقدار هواي وارد شده به آن، ممكن است آثار نامطلوبي بر مقدار آلاينده دوده داشته باشد. لذا در اين تحقيق به‌منظور ايجاد كاهش در دوده، از گاز طبيعي به‌عنوان يك سوخت كمكي استفاده شده است. آزمايش‌ها براي سرعت‌هاي 1200، 2000 و 3000 دور در دقيقه و در حالت 75 درصد گشتاور كامل در هر سرعت انجام گرفته است. نتايج حاكي از كاهش آلاينده دوده، در تمامي سرعت‌ها و نسبت‌هاي مختلف بازخوراني است كه در بهترين حالت براي سرعت 1200 استفاده از 40 درصد گاز طبيعي، مقدار دوده را 80 درصد كاهش مي‌دهد. مصرف مخصوص سوخت نيز با افزودن سوخت گاز طبيعي، افزايش چنداني ندارد و حتي در بعضي حالت‌ها كاهش در اين پارامتر نيز مشهود است كه براي بهترين حالت در سرعت 1200 و بازخوراني 15 درصد، مصرف مخصوص، 9 درصد كاهش دارد. اما افزايش در مصرف مخصوص نيز در بعضي حالت‌ها ايجاد مي‌شود كه بيشترين مقدار آن 11 درصد و در سرعت 3000 و بازخوراني 15 درصد اتفاق مي‌افتد.