كاربرد ريز جلبك ها در توليد سوخت هاي زيستي

در قرن اخير با رشد سريع صنعتي شدن و بالا رفتن سطح استانداردهاي زندگي و شكوفايي و رونق اقتصادي كشورها نياز به منابع سوخت پايدار، ارزان و پاك بيش از پيش نمايان شده است. محدوديت منابع سوخت فسيلي، مشكلات زيست محيطي ناشي از احتراق اينگونه سوخت ها و بالا رفتن قيمت حامل هاي انرژي از مهمترين چالش هاي جوامع پيشرفته است. به همين سبب استفاده از سوخت هاي فسيلي بيشتر از پيش مورد توجه قرار مي باشد. بيوديزل ها سوخت گازوئيلي پاكي است كه از منابع طبيعي و قابل تجديد مانند روغنهاي گياهي به دست ميآيد. در حال حاضر زيست سوختها اغلب از گياهان روغني، پسماند روغنهاي خوراكي، يا چربي حيواني توليد ميشوند. محدوديت منابع و موادخام براي توليد زيست سوختها يكي از مهمترين مشكلات بر سرراه استفاده از اين سوخت هاست. منابع جلبكي )جلبكها و ريز جلبكها( به دليل ظرفيت بالاي روغن و سرعت رشد زياد منابع مناسبي براي توليد زيست توده به نظر ميرسند. در ساليان اخير تحقيقات زيادي در استفاده از جلبك ها بدليل سهولت پرورش آن ها براي توليد زيست سوخت انجام شده است. هدف اين نوشتار معرفي منابع جلبكي به عنوان يك روش توليد انرژي و زمينه ساز اشتغال و بهبود فعاليت هاي كشاورزي در ايران ميباشد.