بررسي نقش مشاركت شهروندان در حفاظت از محيط زيست شهري (مطالعه موردي: منطقه ۹ شهرداري تهران)

تحقيق حاضر با هدف بررسي ميزان مشاركت شهروندان منطقه ۹ تهران در زمينه حفاظت از محيط زيست انجام شده است. در اين پژوهش كه به شيوه توصيفي-پيمايشي انجام شده از روش كتابخانه اي، ميداني و ابزار پرسشنامه جهت گردآوري اطلاعات استفاده شده است و داده ها با استفاده از آزمون هاي آمار توصيفي و استنباطي در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. با توجه به نتايج به دست آمده از تحقيق حاضر، مجموع ميانگين متغيرهاي مشاركت ساكنان منطقه ۹ در زمينه حفاظت از محيط زيست شهري، معادل ۳.۱۱۳۸، و مقدار sig معادل ۰.۰۰۳ به دست آمد كه حاكي از مشاركت كافي شهروندان در زمينه حفاظت از محيط زيست مي باشد. همچنين بر اساس نتايج آزمون فريدمن، شهروندان بيشترين ميزان مشاركت را در زمينه حفاظت از پارك ها و فضاي سبز محله (با ميانگين رتبه اي ۸.۴۷) و كمترين ميزان مشاركت را در زمينه مشاركت در نظافت محله (با ميانگين رتبه اي ۲.۸۱) داشته اند. نتايج نشان داد بين ميزان مشاركت زيست محيطي شهروندان و سن، جنس، وضعيت تاهل، تحصيلات و سابقه سكونت رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. در اين پژوهش از آزمون هاي باكس، لامبداي ويلكز و لون، جهت تحليل هاي مربوط به اثرات بين آزمودني ها استفاده شد كه نتايج نشان داد، سطح معني داري معادل ۰.۰۰۱ مي باشد كه كوچكتر از مقدار خطا (۰.۰۵) است در نتيجه مي توان اينطور استنباط كرد كه مشاركت شهروندان منطقه ۹ تهران در حفاظت از محيط زيست شهري، تاثير معني داري دارد.