اثر تزريق داخل بطن مغزي فارنزول بر ميزان مصرف آب درجوجه هاي گوشتي تحت محروميت غذايي و آبي

اين مطالعه به منظور بررسي اثرات تزريق داخل بطن مغزي فارنزول بر مقدار مصرف تجمعي آب در جوجه هاي گوشتي صورت گرفت. 36 قطعه جوجه خروس راس308 در قالب طرح كاملا تصادفي به 5 تيمار و 6 تكرار اختصاص يافتند. جوجه هاي يك روزه تحت شرايط استاندارد تا 20 روزگي به صورت گروهي پرورش يافتند و در سن سه هفتگي جراحي شدند و كانول راهنما با عمل جراحي در بطن جانبي راست مغز جوجه قرار گرفت و پس از يك هفته دوره ي بهبودي، قبل از اعمال تيمارها 6 ساعت از آب و غذا محروم شدند. تيمارها در آزمايش اول شامل شاهد، شاهد شم و دوزهاي 5/2، 5 و10ميكروگرم فارنزول به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن و در آزمايش دوم شامل شاهد، شاهد شم و دوزهاي 50،25 و 100 ميكروگرم از فارنزول به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن بودند. پس از اعمال تزريق، پرندگان به قفس انفرادي منتقل شده و بلافاصله آب و خوراك تازه در اختيارشان قرار گرفت و ميزان مصرف آب درآزمايش اول در زمان ها 120،60 و 180 دقيقه و در آزمايش دوم در زمان هاي 30، 60، 90، 120 و 180 دقيقه پس از تزريق اندازه گيري شد. مطابق نتايج به طور كلي افزايش سطح تزريقي فارنزول بر روي مقدار مصرف آب تاثيري نداشت.