كم آبي، تقابل صنعت و كشاورزي و لزوم همگرايي صنعت با مكانيزاسيون كشاورزي

اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ ﺑﺨﺶﻫﺎي ﮐﺸﺎورزي و ﺻﻨﻌﺖ را با نگاهي بر معضل كم آبي ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﺑﺮاي ارزﯾﺎﺑﯽ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي اﺳﺘﺮاﺗﮋيﻫﺎي آﯾﻨﺪه ﻣﻬﻢ اﺳﺖ. ﺑﺪون ﺷﻨﺎﺧﺖ ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ اﯾﻦ دو ﺑﺨﺶ، ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﻮﯾﺎ و وﺿﻊ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎي ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮاي رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻄﻠﻮب ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﺑﺘﺪا، ﺷﻨﺎﺧﺖ ارﺗﺒﺎط ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﯿﻦ دو ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزي و ﺻﻨﻌﺖ در اﻗﺘﺼﺎد اﯾﺮان و ﺳﭙﺲ، ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ كم آبي در بخش كشاورزي با ﺑﺨﺶ ﺻﻨﻌﺖ دﻧﺒﺎل ﺷﺪه است دادهﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺮي زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺎلﻫﺎي 1386-1396 اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺑﺎﻧﮏ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ PDS و ﺳﺎﯾﺖ ﺑﺮاي 2 و ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺮﺑﻌﺎت دو ﻣﺮﺣﻠﻪاي FAO ﺟﻤﻊآوري و از روشﻫﺎي ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺮﺑﻌﺎت ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ (OLS)ﺗﺨﻤﯿﻦ اﻟﮕﻮﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ارﺗﺒﺎط ﺑﺨﺶﻫﺎي ﺻﻨﻌﺖ و ﮐﺸﺎورزي ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ دو ﺑﺨﺶ، ﻣﮑﻤﻞ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻌﺎدﻻت ﻣﺮﺑﻮط نشان دهنده كاهش 40 درصدي مصرف آب در بخش كشاورزي با بروز نمودن صنعت در بخش مكانيزاسيون كشاورزي مي باشد