اثر محلول پاشي پيريدوكسين (ويتامين ب6) بر صفات زراعي ذرت در تنش كم آبي

به منظور بررسي تأثير محلول پاشي پيريدوكسين (ويتامين ب6) بر صفات زراعي ذرت در شرايط تنش كم آبي، آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي اداره منابع طبيعي در گيلاوند در سال 1395 انجام شد. فاكتور اول قطع آبياري شامل آبياري نرمال (a1)، قطع آبياري قبل از گلدهي (a2) و قطع آبياري بعد از گلدهي (a3)، بود. فاكتور دوم پيريدوكسين شامل بدون مصرف پيريدوكسين 0 (b1)، مصرف پيريدوكسين 75 ppm (b2)، مصرف پيريدوكسين 150 ppm (b3)، مصرف پيريدوكسين 225ppm (b4)، بودند. نتايج تجزيه واريانس نشان مي دهد كه اثر سطوح تنش خشكي و اثر سطوح پيريدوكسين بر صفات مورد بررسي اين تحقيق در سطح احتمال يك و پنج درصد معني دار شدند. نتايج ميانگين ها نشان داد كه آبياري نرمال بهترين اثر را بر صفات فيزيولوژيك، مورفولوژيك و عملكرد و اجزاي گياه ذرت دارد. بطور كلي نتايج اين تحقيق مشخص نمود كه كاربرد پيريدوكسين به تنهايي و در شرايط تنش كم آبي، در بهبود ويژگي هاي رشدي و عملكردي گياه ذرت، تأثير مثبتي داشته است. به طوري كه خشكي به شدت باعث كاهش عملكرد دانه و گرده افشاني شده و پيريدوكسين تا حد مطلوبي اثر سوء خشكي را كاهش داد. به عبارت ديگر مصرف 150 ppmتا 225 ppmپيريدوكسين بهترين نتيجه را بر عملكرد و اجزاي آن در شرايط تنش داشت و تا حدودي اثرات منفي تنش را كم نمود.