تاثير تنش شوري بر عملكرد دانه و صفات مرتبط با آن در لاين هاي اينبرد نوتركيب گندم نان

به منظور بررسي اثر تنش شوري بر عملكرد دانه و صفات مرتبط با آن 278 لاين اينبرد نوتركيب (RIL F8) گندم نان، حاصل از تلاقي والدين بين Attila/Kauzحساس به شوري و Karchia متحمل به شوري به همراه والدين در قالب طرح آلفا لاتيس با 2 تكرار در دو مكان (شاهد و تنش)، مورد ارزيابي قرار گرفتند. آزمايش در دشت افضل در شمال غربي شهرستان اردكان در استان يزد انجام گرفت. آزمايش شاهد، در منطقه اي با هدايت الكتريكي آب و خاك در حدود 2 دسي زيمنس بر متر و آزمايش تنش شوري، در منطقه اي با هدايت الكتريكي آب 17-11 و خاك 12-10 دسي زيمنس بر متر بود. اطلاعات مربوط به 12 صفت يادداشت برداري و مورد بررسي قرار گرفت. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه لاين ها از نظر كليه صفات مورد بررسي اختلاف معني داري داشتند كه دلالت بر وجود تنوع ژنتيكي بين لاين ها داشت. اثر متقابل لاين×مكان نيز براي اكثر صفات، معني دار بود و مشخص شد، واكنش لاين هاي مورد مطالعه در برابر تنش شوري متفاوت و كاهش در صفات مذكور معني دار بود. كاهش ميانگين تمام صفات مورد بررسي در آزمايش تنش در مقايسه با شاهد، نشان داد كه تنش شوري كليه صفات رويشي و زايشي (خصوصاً زايشي) گندم نان را تحت تاثير قرار داد، تا آنجائيكه عملكرد دانه در آزمايش شاهد دو برابر عملكرد دانه در آزمايش تنش و وزن زيست توده در آزمايش شاهد سه برابر وزن زيست توده در آزمايش تنش بود. با توجه به كاهش ميانگين روز تا ظهور سنبله و روز تا رسيدگي فيزيولوژيك مي توان بيان كرد كه شوري ورود به مرحله زايشي و اتمام دوره رشد گندم نان را تسريع نمود. در مطالعه همبستگي بين صفات در آزمايش شاهد و تنش شوري، وزن زيست توده و شاخص برداشت همبستگي مثبت و معني داري را با عملكرد دانه داشتند.