بررسي ارتباط بين مكان توزيع و تداعي برند در صنعت پوشاك چرمي با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري و تحليل ناپارامتريك

مدل سازي رفتار مصرف كننده و ميزان پاسخ آن ها به مولفه برند و آميخته بازاريابي در مطالعات بازاريابي توجه روزافزوني را به خود جلب كرده است. در اين مقاله با طراحي پرسشنامه اي با جامعه آماري شهر تهران تاثير دو عامل مهم مكان هاي فروش با تداعي برند در بازاريابي پوشاك چرمي مورد سنجش قرار مي گيرد. بدين منظور از متغيرهاي وسعت فروشگاه، موقعيت مكاني و قابليت دسترسي استفاده مي شود. براي بررسي اين ارتباط طي يك نمونه گيري چند مرحله اي و چند شاخصه، 384 نمونه از جامعه آماري انتخاب مي شود. با جمع آوري داده ها، تحليل هاي آماري ناپارامتريك توسط نرم افزار SPSS انجام و براي تاييد مدل مفهومي از مدل سازي معادلات ساختاري با نرم افزار PLS استفاده مي شود. نتايج نشان مي دهد كه قابليت دسترسي، وسعت فروشگاه و موقعيت مكاني، تأثيرات مثبت و معناداري بر روي تداعي برند دارند كه از بين اين سه عامل تاثير موقعيت مكاني فروشگاه روي تداعي برند از همه بيش تر است. تحليل آناليز واريانس ناپارامتريك تاييد مي كند كه متغير قابليت دسترسي در گروه سني بالاتر اهميت بيشتري دارد و تاثيرگذارتر است. فاكتورهاي مورد نظر سازه هاي موقعيت مكاني و تداعي برند براي افراد با درآمد بالاتر از اهميت بيشتري برخوردار است. همچنين اختلاف معناداري در رابطه با متغيرهاي مورد بررسي درگروه هاي تحصيلي مختلف وجود ندارد.