ارائه يك مدل تصميم گيري چند معياره مبتني بر روش هاي ANP ،DEMATEL و Evidence براي مكان يابي بهينه محل احداث تسهيلات تحت شرايط عدم قطعيت با در نظر گرفتن شاخص هاي زيست محيطي مطالعه موردي: شركت نفت سازه قشم

در طول چند سال اخير سيستم اطلاعات مكاني به عنوان يك ابزار قدرتمند براي مديريت، ارزيابي و نمايش داد ه ها و نيز كاهش هزينه براي مكانيابي بهينه مورد استفاده قرار گرفته شده است. هدف يك مكانيابي يافتن مكان بهينه با توجه به معيارهاي از پيش تعيين شده از بين مكان هاي كانديدا مي باشد. همه مساله هاي چند معياره مبتني بر نظر كارشناس بوده كه منجر به عدم قطعيت در تصميم گيري مي شود .تركيب سيستم اطلاعات مكاني با روش هاي چند معياره ميتواند روش خوبي براي حل مساله مكانيابي در مواقعي كه اطلاعات كامل و قابل اعتماد در مورد گزينه ها نداريم باشد. مدلسازي عدم قطعيت در به كار گيري مفاهيم مكان يابي مسائل، به دليل پيچيدگي و درگير بودن اين عوامل با محدوديت هاي محيط هاي واقعي امري ضروري است. در اين پژوهش نظريه شواهد به عنوان ابزاري قوي و منعطف براي مدلسازي نامطمئن براي مكانيابي تسهيلات مورد توجه قرار مي گيرد.