ارائه مدلي براي انتخاب بهترين شركت ارائه كننده سرويس حمل‌ونقل در شرايط عدم اطمينان

گسترش بازارها و محصولات، رقابت‌ها را از سطح شركت‌ها به سطح زنجيره‌هاي تأمين كشانده و تمركز بر بهبود عملكرد اين زنجيره‌ها، بهترين مسير دستيابي به مزاياي رقابتي در بازار جهاني كسب و كار امروزه است. در اين مقاله به دنبال انتخاب بهترين شركت‌هاي موجود، جهت واگذاري سرويس حمل‌ونقل كالاهاي مورد نياز فرآيند توليد و نيز محصولات توليدي هستيم. حمل و نقل يكي از مهمترين فعاليت هاي لجستيكي است كه اثرات مهمي هم بر سرويس‌رساني به مشتري و هم بر اقتصاد شركت‌ها دارد. با توجه به اينكه در شرايط كنوني، در مسائل تصميم‌گيري نياز است تا چندين عامل مدنظر قرار گيرند، براي انتخاب بهترين شركت ارائه كننده حمل‌ونقل، يك مدل چند معياره نياز است كه بتواند با در نظر گرفتن همه عوامل كيفي و كمي مؤثر در ارزيابي، بهترين گزينه را انتخاب نمايد. درحال حاضر، در اغلب رويكردهاي بهينه‌سازي، آناليزهاي آماري و اقتصادسنجي مهندسي، فرض براين است كه مسأله به روشني تعريف شده است و معمولاً آنچه مد نظر تصميم‌گيرندگان است، وجود يك هدف، شاخص‌هاي ارزيابي و به طور كلي ديدگاه خاصي از مسأله است كه از پيش بنا نهاده شده است. در حالي كه در واقعيت، به دليل وجود اهداف متعارض، طبيعت متفاوت شاخص‌هاي ارزيابي و ديدگاه‌هاي چندگانه خبرگان تصميم‌گير جهت اتخاذ يك تصميم بهينه، منطق متفاوتي مورد نياز است. در ادامه از تئوري Grey كه يك روش براي حالات ناشناخته و عدم قطعيت است استفاده شده و در پايان مدل تصميم Grey (كه توسعه اي از روشMADM فازي است.) براي بررسي و انتخاب بهترين گزينه به كار گرفته شده است.